Richard

 Woensdag 17 september: Het  kasteel Reichsburg in Cochem hebben we al eens bezocht, vandaag het stadscentrum van Cochem aan de beurt. Morgen hebben we een rit naar het noorden van driehonderd kilometer voor de boeg. 

Dinsdag 16 september: 180 kilometer rijden en we staan op de stadscamping in Koblenz en kijken we weer uit op de Duitse Ecke en de Rijn.

Maandag 15 september: Om 11:30 vertrokken en na 132 kilometer rijden kwamen we aan op de Camping “Haide” die ligt in het romantische Neckardal aan de stadsgrens Heidelberg.

Zondag 14 september: Om 12:00 vertrokken richting Waldwelt boomkroonpad in Allgäuer voor een uitzicht over de bodensee. Het boomkroonpad belopen met klaus was geen optie, maar wel het uitzicht over de bodensee. We parkeerden de auto, maakten een korte klim en na een stukje lopen konden we maar een klein deel van de Bodensee zien, maar het uitzicht over de omgeving was opnieuw prachtig. De weg terug naar de camping voelde ineens zwaarder. Ondanks het prachtige uitzicht besefte we dat dit misschien wel de allerlaatste blik was op de majestueuze bergen van Oostenrijk en Zwitserland want morgen rijden we weer naar het noorden.

Zaterdag 13 september: De stad Lindau bezocht, de oude binnenstad van Lindau ligt op een bijna 70 ha groot eiland in de Bodensee. Door de eeuwenoude gebouwen, drukke pleinen en schilderachtige steegjes ademt de stad de typische Bodensee Flair. Achter de wereldberoemde havenmond met Beierse leeuw en witte vuurtoren ontwaar je het indrukwekkende panorama op de Alpen en de Bodensee.

Volgens een website heeft het water Bodensee nog een temperatuur van 19 graden, in de middag zwembroeken aan en een duik genomen. 

Halverwege de middag op de fietsen naar de Rijndelta. Vanuit Zwitserland stroomt de voor Rijn door het Bodenmeer via Schaffhausen ( de rijnval ) naar de achter Rijn richting de noordzee.

Bodensee
Vrijdag 12 september: Even voor 10:00 vertrokken richting Bodensee, de caravan gestald om 13:30 op de camping Seecamping in Bregenz.

Donderdag 11 september: Om 10:00 richting het Alpbachtal het plaatsje Wildschönau en daar met de kabelbaan naar de top van de Wiedersberger Horn. De uitzichten zijn adembenemend mooi.

Woensdag 10 september: Om 10:00 zaten we in de auto op weg richting Mittersill, daar aangekomen kwam de vraag gaan we rechtsaf of linksaf. We zagen op buienradar dat er boven Kaprun de hele dag zware regenbui bleef hangen, dus het werd links af. Om 13:30 reden we de camping Camping Stadlerhof in Kramsach op. Met het stallen van de caravan nog een flinke regenbui en rond 17:00 ging het over op miezerige regen.

Dinsdag 9 september:  Een rustige dag op de camping. In de ochtend hebben we de voortent verwijderd en de luifel uitgerold, voor het geval het ’s avonds zou gaan regenen. In de middag hebben we een klein stukje gefietst en rond 17:00  ging het regen, ’s avonds een hapje gegeten in het restaurant van de camping.

Maandag 8 september: Om 9:30 vertrokken we richting de tolpoort van de Grossglockner en rond 11:30 kwamen we aan bij de Edelweisspitze, alle parkeerplaatsen waren bezet wat foto’s gemaakt en doorgereden. 11:45 Grand Hotel Zell am See hapje gegeten ( Wiener schnitzel ) 13:00 weer de weg terug naar Heiligenblut, maar voor we de camping op reden boodschap gehaald en de waterval de Junhfernsprung bekeken.

Zondag 7 september: Na 40 kilometer rijden kwamen we om 11:10 aan op Nationalpark-Camping Grossglockner. Deze camping ligt aan de voet van de Grossglockner in Heiligenblut, op een hoogte van 1288 meter. Bij aankomst genoten we van het indrukwekkende uitzicht op de bergen. Omdat het weer wat kouder werd, besloten we de voortent op te zetten om extra beschutting te hebben.

Zaterdag 6 september: Terwijl de eerste zonnestralen het stille water van de Tristachersee beroerden, begon ons avontuur. Met een gezonde spanning in het hart reden wij naar de parkeerplaats bij de Dolomitenhütte. Daar bleef de auto achter, de rest van de wereld leek opeens heel ver weg. Voor ons lag enkel het kronkelende wandelpad dat de berg in verdween richting de Karlsbader Hütte. Elke stap omhoog bracht ons dichter bij de wolken, terwijl de bomen hun schaduwen als sluier over het pad legden. De trage klim bracht ons van 821 meter naar het adembenemende 2260 meter, langs rotsen waar de zon haar macht liet voelen en kraaien hoog boven ons zweefden. 

Halverwege dreef het zweet op het voorhoofd, de hitte werd genadeloos, maar iets dreef ons voort, de wil om deze klim nog eenmaal te volbrengen immers onze benen worden ook steeds ouder. Bij de Karlsbader Hütte werden we verwelkomd door een uiterst vriendelijke kelner en het gelach van andere wandelaars. Terwijl we genoten van de hamburger, de frietjes en onze dorst lessen, keken we uit over het dal: zo klein leek alles beneden. 

Maar de terugweg wachtte, met nieuwe energie daalden we af, de zon al zachter, de wind fris langs onze wangen. Terug bij de auto voelden we ons anders: vermoeid, maar triomfantelijk. Een dag boven de wolken en weer een het avontuur. Was dit echt de laatste keer ????

Vrijdag 5 september: We wisten dat er slecht weer aan kwam, maar het leek erop dat het langs ons heen zou gaan. Het was 16:30 plots als een schaduw die over het veld gleed, barstte het onweer los. De lucht werd staalgrijs, de wind hamerde onverbiddelijk op alles wat overeind stond. Mensen holden, gezichten vertrokken van angst en ongeloof, naar hun wankelende onderkomens vooral zij die in een tent sliepen. Ondanks de stormbanden aan de luifel besloten ook wij de luifel in te rollen, stoelen, tafel en het grondkleed op te bergen. En net op tijd, de gierende storm trok een spoor van vernieling; luifels scheurden als dun papier, tentdoek klapte wild, tafels tolden door de lucht. In een flitsende seconde leek het alsof de natuur haar woede botvierde, roekeloos en zonder genade. En toen werd het donker, een boom vernielde de stroomkabel. We schakelen van elektrisch verwarmen over op de gaskachel, kaarsen verlichten de caravan en genoeg stroom op de tablets om een aflevering van Urk te kijken. Even voor we naar bed gingen werd de camping weer verlicht.

Donderdag 4 september: Om 12:40 reden we de camping Seewiese aan de Tristachersee op. Deze camping bezoeken we nu voor de vierde keer. Na aankomst een wandeling rond de Tristachersee, die we ’s avonds nog eens herhalen.